MOONRISE KINGDOM : இது வெஸ் ஆண்டர்சனின் சமீபத்திய நலிந்த,துயரகரமான சாகசமாக உள்ளது

ஜோயன்ன லோரியர் (Joanne Laurier)

வெஸ் ஆண்டர்சன் கலை மற்றும் வாழ்க்கை குறித்த வித்தியாசமான அணுகுமுறையையும், ஆனால் சற்றே தடுமாற்றமும், கேலித்தனமும், அத்துடன் மனிதத்தன்மையும் கொண்ட ஓர் அமெரிக்க திரைப்பட இயக்குனராவார். Rushmore (1998), The Royal Tenenbaums (2001) மற்றும் The Life Aquatic with Steve Zissou (2004) ஆகிய இவரது மிகவும் குறிப்பிடத்தக்க திரைப்படங்கள் சில விதத்தில் சமுதாய மற்றும் தனிமனித புறக்கணிப்பின் பல்வேறு படிவங்களை உயர்த்திக் காட்டுகின்ற கற்பனை கதை களத்தைப் பின்தொடர்கிறது. அவரது மிக நம்பமுடியாத விளக்கங்கள் எவ்வாறிருந்த போதினும், பொதுவாக ஆண்டர்சன் அவருடைய திரைப்படங்களையும்,கதாபாத்திரங்களையும் ஒரு திடமான மற்றும் அங்கீகரிக்கும்படியான உலகத்துடன் இணைக்கிறார். 

மூன்ரைஸ் கிங்டம் (MOONRISE KINGDOM)

Directed by Wes Anderson ; Screenplay by Anderson and Roman Coppola  

ஆண்டர்சனின் புதிய படைப்பான மூன்ரைஸ் கிங்டம் கட்டவிழ்ந்துவரும் தற்போதைய சமுதாயப் பேரழிவுகளுக்கு இடையில் இயக்குனர் அவரது பிடிமானத்தை மாற்ற மாட்டார் என்ற ஒரு பணிவான ஆனால் பிடிவாதமான ஒரு அறிவிப்பாக தெரிகிறது. அநேகமாக, சுற்றி வளைத்து சொல்லும் பாணியில், அந்த படம் நெருக்கடிக்கு அதன் சொந்த வெளிப்படையான விடையிறுப்பைக் காட்டுவதாக எடுத்துக் கொள்ள முடியும்.

எளிமையும், பெரும் அறியாமையும் இருந்த காலமென்று கருதப்பட்ட 1965இன் கதைக்களத்தில், மூன்ரைஸ் கிங்டம் படத்தின் கதை, புதிய இங்கிலாந்தின் கடற்கரைக்கு அருகில் எங்கோ இருப்பதாக நம்ப வைக்கப்படும் ஒரு தீவில் (நியூ பென்சான்ஸ்) தொடங்குகிறது. தொடர்ந்து ஒரு பெரும் சூறாவளியை எதிர்பார்த்து, படத்தின் கதை விவரிப்பாளர் (பாப் பாலபன்) கடுமையான தட்பவெப்ப நிலையைத் தாங்கும் உடையை உடுத்தி இருக்கிறார். (ஷேக்ஸ்பியர், ஜில்பேர்ட் மற்றும் சுலிவான் ஐ போதியளவிற்கு தெளிவாக எடுத்துக்காட்டுகிறது)

12 வயது நிரம்பிய சுசி பிஷப் (காரா ஹேவார்ட்) மற்றும் சேம் ஷாகஸ்கி (ஜேர்ட் கில்மேன்) ஆகியோர் தான் இத்திரைப்படத்தின் பிரதான கதாப்பாத்திரங்கள். முதலாமவர் அவர் பெற்றோர் வால்ட் மற்றும் லாராவுடன் (பில் முர்ரே மற்றும் ஃபிரான்ஸ் மெக்டார்மண்ட்) தீவின் ஓரத்தில் வசிக்கிறாள். அதேவேளை, ஓர் அனாதையான சேம், ஒரு காப்பகத்தால் நிராகரிக்கப்படுகிறான். இந்த இரு சிறுவர்களும் வித்தியாசமானவர்கள்; எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, இருவரும் அறிவுபூர்வமானவர்கள். ஒரு வருடத்திற்கு முன்பு ஒருவரை ஒருவர் கண்டு கொண்ட இருவரும், இப்போது ஆத்ம நண்பர்களாக, அமைதியுடனும் புரிதலுடனும் வசிக்க முடிகின்றவாறு, அந்த தீவின் ஒரு  ஒதுக்குப்புறமான பகுதிக்கு தப்பிச் செல்வதற்கான திட்டம் தீட்டி வருகின்றனர்.

சேமின் வாழ்க்கை திறமைகள் உள்ளூர் சாரணர் குழுவால் பட்டை தீட்டப்பட்டிருக்கின்றன. முழங்கால் வரை உறையணிந்த அவனுடைய தலைவரான எட்வர்ட் நோர்டான் ஓர் உயரமானவராக, அவரது பொறுப்புகளில் பழைய காலத்தவராக இருக்கிறார். அவர்களின் காட்டு பயணத்தின் போது, சேம் அடிப்படையான யுக்திகளையும், கருவிகளைக் கையாள்வதைக் குறித்து பகிர்ந்து கொள்கிறான்.அதேவேளையில் சுஜி கலாச்சாரம் மற்றும் கவர்ச்சியை அளிக்கிறாள். பார்வைக்கு 1960களின் விளம்பர அழகி போன்று தீவிரமாக அலங்கரிக்கப்பட்டு, கலங்கடிக்கும் ஏக்கப்பார்வையோடு அவள் அவளது நூலக புத்தகங்களை ஒரு கனமான பெட்டியிலும், அவளது பூனையை ஒரு மிருதுவான கூடையிலும் ஏந்தி சுமக்கிறாள். அவளும் அவளது உடன்பிறப்புகளும், ஓர் இசைக்குழுவின் பல்வேறு பகுதிகளின் திறமைகளை விளக்குவதில் ஒரு பகுதியாக இருக்கும் பெஞ்சமின் பிரிட்டெனின் The Young Person’s Guide to the Orchestra (1946)ஆல் வளர்த்தெடுக்கப்பட்டிருக்கின்றனர்.

சேம் மற்றும் சுசி காணப்போவதால் தூண்டப்படுகின்ற நெருக்கடியானது பாதிரியாரின் மகிழ்ச்சியற்ற திருமணம், தலைமை பொலிஸ் அதிகாரியின் (ப்ரூஸ் வில்லிஸ்) தனிமை மற்றும் சாரணர் படை பயிற்சியாளரின் முன்னேற்றம் தடுக்கப்பட்டிருப்பது என அந்த சமூகத்தின் நடுத்தர வயதினரின் வளமற்ற வாழ்க்கையின் போலித்திரையைக் கிழித்தெறிகிறது. அடர்  நீல உடையும் தொப்பியும் அணிந்த ”சமூக சேவகியாக” டில்டா ஸ்விண்டன் (நடிகர்கள் பட்டியலில் இருக்கும் அந்த கதாபாத்திரத்தின் பெயர்) கீழ்படியாத இளையோர்களுக்கு மின்-அதிர்ச்சி சிகிச்சை அளிக்க பரிந்துரைப்பாளராக இருக்கிறார்.

மூன்ரைஸ் கிங்டம் ஒரு வித்தியாசமான நோர்மன் ரொக்வெல் ஓவியங்களின் தோற்றத்தைக் கொண்டுள்ளது. அது கடந்து போன சகாப்தங்களின் ஏக்கம் தோய்ந்த பழைய நினைவுகளினூடாக வருகிறது. அதன் படங்கள் வலுவாக வண்ணம் தீட்டப்பட்டவையாக, கூர்மையாக வரையப்பட்டவையாக இருக்கின்றன. ஒவ்வொரு காட்சியும் மிக நுட்பமாக சுய-நனவுடன் செய்யப்பட்டதாக இருக்கிறது. ஒரு முடிவில்லாத பொம்மை வீடு கிடத்தப்பட்டதைப் போன்று ஒரு பாதிரியார் வீட்டின் பரந்த காட்சியுடன் படம் ஆரம்பிக்கிறது. சுஜி "அசுர சக்தியைக்" கட்டவிழ்த்துவிட முடியும் என்ற நம்பிக்கையில் பைனாக்குலர் மூலமாக உலகைப் பார்த்து கொண்டு, குடும்பத்தின் உற்சாகமற்ற வழக்கமான வேலைகளில் ஈடுபடுகிறாள். அவள் “அவளது உடன்பிறப்புகளுடன் முரண்பட்டு இருப்பதுடன்,ஒவ்வொருவரையும் “ஆலோசகராக” குறிப்பிடுகின்ற மற்றும் வெவ்வேறு படுக்கைகளில் படுக்கின்ற அவளுடைய வழக்கறிஞர் பெற்றோர்களாலும் அவள் தவறாக புரிந்து கொள்ளப்படுகிறாள். ஆண்டர்சன் வெறும் பார்வையாளராக இருக்கிறார், ஆனால் தனி நடத்தை சார்ந்த உற்சாகங்களும் வெகு வேகமாக கடந்து செல்கின்றன.

பொதுவாக, இயக்குனர் திறமை வாய்ந்த வளர்ந்த நடிகர்களின் கதாபாத்திரத்தை இதில் குறைவாகப் பயன்படுத்துகிறார், குறிப்பாக வழக்கமாக முர்ரே—ஒரு ஆண்டர்சனை. அவருக்கோ அல்லது மெக் டார்மண்டுக்கோ படத்தில் அதிகம் நடிப்பதற்கில்லை. சாரணர் படை தலைவர் வார்டாக நோர்டான் அவரது இளமை துடிப்பான கதாப்பாத்திரத்திற்கு உயிர் கொடுக்க முயற்சிக்கிறார். மேலும் வில்லிஸின் நடிப்பு இரக்கப்படும் அளவிற்கு குறைவாக காட்டப்படுகிறது. ஸ்விண்டன் அவரது இராணுவ சம்பந்தப்பட்ட நையாண்டி நடிப்பில் வேடிக்கையாக இருக்கிறார்.

புது வரவுகளான கில்மேனும், ஹேவார்டும் சிறப்பாக இயக்கப்பட்டு பயன்படுத்தப்பட்டு இருக்கிறார்கள். அவர்களின் பரஸ்பர உரையாடலின் தருணங்கள் படத்தின் சில சிறந்த காட்சிகளாக உள்ளன. எவ்வாறிருப்பினும், இத்திரைப்படத்தின் இறுதி அத்தியாயங்களில், இருவரின் தொடர்ச்சியும் கேலிக்கூத்தாகவும்,பயனற்ற விதத்தில் முடமாக்கப்பட்டதைப் போன்றும் மாறிவிடுகிறது. கௌசின் பென்னாக வரும் ஜான் ஸ்கிவார்ட்ஸ்மேன் மற்றும் கமாண்டர் பியர்ஸாக வரும் ஹார்வி கீட்டல் ஆகியோரின் நடிப்பு படத்தில் வீணாக்கப்பட்டுள்ளது. அவர்கள் படத்தில் சேர்க்கப்பட்டிருப்பதைக் குறித்தே பார்வையாளர்கள் வியக்க வேண்டியதிருக்கிறது.

குறிப்பிடத்தக்க வகையில், ஆண்டர்சன் அவரது நடுத்தர வயது கதாப்பாத்திரங்களைப் படைப்பதிலும், முழுமைப்படுத்துவதிலும் கவனம் செலுத்தவில்லையென்று தெரிகிறது. முதிர்பருவம் மனம் கடினமாகி கல்லாகி போகும்படிக்கு செய்கிறது என்பன போன்ற (அதுவும் குறிப்பாக ஸ்வின்டனின் "சமூக சேவைகள்" விஷயத்தில்,அதன் விளைவுகள் பயங்கரமாக இருக்கிறது) படத்தின் பிரதான கருத்துக்களில் ஏதாவது ஒன்றாவது, இயக்குனரின் ஆர்வ எல்லைக்கு வெளியில் அமைந்த அவற்றைக் குறித்த ஒரு தேடலை நிறுத்துகிறதா? பூமியில் நடுத்தர வயதினர் வாழ்க்கை நடவடிக்கைகளின் உள்ளடக்கத்தில், நன்மைக்காகவோ அல்லது தீமைக்காகவோ, ஒரு முக்கிய பங்கு வகிக்து வருகின்றனர் என்கின்ற நிலையில், இது பெரிதும் மட்டுப்படுத்தப்பட்ட விதத்திலும், ஒருவர் தயங்காமல் துணிந்து சொல்வதானால், குழந்தைத்தனமான கலைத்துவ முடிவாகவும் காணப்படுகிறது.

எல்லாம் இருந்தும் மூன்ரைஸ் கிங்டமில் ஒரு மங்கலான ஊசலாட்ட உணர்வு குறுக்கிடுகிறது. விவரிப்பாளர் இருப்பதும், வர்ணனைகளும் ஏதோ வீணாகிக் கொண்டிருப்பதை மீண்டும் மீண்டும் நினைவூட்டி வருகின்றன. அதன் பின்னர், பிரெட்டெனின் 1957 இசை நிகழ்ச்சியான Noye’s Fludde (Noah’s Flood) நிகழ்ச்சி (இது பூமியிலிருக்கும் பெரும்பாலான உயிர்களுக்கு பெரும் அழிவையும், உலகின் அழிவையும் உள்ளடக்கிய ஒரு படைப்பு) அந்நகரத்தில் நடத்தப்படும் காட்சிகளும் அங்கே இருக்கின்றன. சிலவற்றில் பெரிதாகவும், அதிகம் நெருடுவதாகவும் இருக்கும் இந்த பல்வேறு குறிப்புகள் நினைவில் நிற்பதாக இல்லை என்பதோடு ஒட்டுமொத்த பலன்கள் குறைவாகவே உள்ளன.

மூன்ரைஸ் கிங்டம் ஒரு திருப்திகரமான படைப்பு என்று அதிகம் சொல்வதற்கில்லை. ஆனால் கவனத்தோடு இருந்தாலும் கூட, அது நம்முடைய இன்றைய எதார்த்தத்திற்கு எவ்விதமான நேரடியான அல்லது குறிப்பிடத்தக்க விதமான பிரதிபலிப்பைத் தாங்கி நிற்க பிடிவாதமாக மறுக்கிறது. இதுபோன்றவொரு மறுப்பிலிருந்து, ஏறத்தாழ ஒரு வேலைதிட்டமாக, ஒரு நல்லொழுக்கத்தை உருவாக்குவது பெரும்பாலும் எப்போதும் வெகு குறைந்த ஆர்வத்தைத் தூண்டும் வெளிப்பாட்டையே உருவாக்குகிறது.

ஆண்டர்சனின் அதிநவீன-புத்திசாலித்தனத்திற்கும், அவரின் இயலாமை அல்லது ஆர்வமின்மைக்கும், வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், நிகழ்காலத்தில் வாழ்வதன் மீது அதன் பலன்களை வரைந்து காட்ட முடியுமா? சமகாலத்திய வாழ்க்கை மிகவும் வலி நிறைந்திருப்பதாக அவர் காண்கிறார் என்று அர்த்தமா?

அறியாமைக்கு குறைவில்லாத அவருடைய சமீபத்திய சில படைப்புகளில் இருப்பதைக் காணும் போது, ஒரு வெகுளித்தனமானவர் என்ற அவர் மீதிருக்கும் ஒருவரின் பார்வை சிறிது பாதிக்கப்படுகிறது என்று தான் கூற வேண்டும். 2007ல், AT&Tக்காக ஆண்டர்சன் பல விளம்பர படங்களை மேற்பார்வையிட்டு செய்தளித்தார். அவற்றில் ஒன்று பல லெபனிய-அமெரிக்க குழுக்கள் தாக்குதலில் ஈடுபட்ட போது தடை செய்யப்பட்டது. பீரெட் நகரத்தில் குண்டு வீசப்பட்டு வரும் போது,அந்நகரின் ஒரு கட்டிடத்தின் மொட்டை மாடியில் புகைப்பட இதழாளர்கள் சுட்டு கொல்லப்படுவதாக அந்த விளம்பரப்படம் சித்தரித்தது. American Express மற்றும் ஜப்பான் கைப்பேசி நிறுவனமான SoftBank ஆகியவற்றிற்கும் அவர் விளம்பர படங்களை இயக்கி உள்ளார்.

ஒரு பரந்த உலக கண்ணோட்டத்துடன் மனிதயின சிக்கல்கள் மற்றும் பலவீனங்கள் மீது அவர் அவரது உணர்வுகளை ஒருங்கிணைத்தால், அதில் குறுக்கிடும் விஷயங்களையும் பெரும்பாலும் ஆண்டர்சன் சந்திக்க வேண்டியதிருக்கும்.